Pragnąc pozytywnej zmiany, potrzebujemy pozytywnej obecności. Intencji, zaangażowania, siły i uwagi.
Nie po to, aby osiągać cele na miarę swoich oczekiwań, lecz aby swoje oczekiwania stale rozważać i stale zwiększać moc rozróżniania – między iluzją istotności osobistych przywiązań, a istotnymi prawdami.
Siła praktyki służy rozpoznaniu i opanowaniu tych tendencji naszej natury, które rodzą agresję, lęk, piętrzą wątpliwości, karmią samozadowolenie i prowadzą do nierozumnych działań. Budowanie siły w jodze związane jest z poznaniem i opanowaniem zachowań świadomości i poszukiwaniem równowagi we wszystkich wymiarach praktyki tak, aby nasze działania zasilać energią wynikającą
z rozumienia.
śraddhā vīrya smṛti samādhi prajñā pūrvaka itareṣām (YS I.20)
Samādhi jest zdolnością do doświadczania prawdziwej natury obiektu medytacji przez świadomość nieprowokowaną pragnieniem
z jednej strony, z drugiej pozbawioną skłonności do “unieczynniania się” i/lub nieuobecniania.
Dla tych, którzy w samādhi nie poszukują korzyści rozpoznawanych w świecie przejawionym, przemiana świadomości
ku wyzwoleniu jest następstwem zawierzenia (śraddhā), energii, przytomności umysłu, kontemplacyjnego spokoju
i mądrości płynącej z wglądu.
Jeśli świadomość staje się słaba i/lub nieobecna, ukazuje się jako brak stabilności i skupienia.
Jeśli jest mocna i obecna, ukazuje się jako zaangażowanie, wytrzymałość i entuzjazm.
Śraddhā jest źródłem motywacji. Im większa, tym więcej znaczenia dostrzegamy w zastosowaniu technik āsany, prāṇāyāmy i saṃyamy. Pozbawione śraddhy techniki jogi wywierają niewielki wpływ na postęp świadomości ku powściągnięciu niroddha.
Szczęśliwie zewnętrzne korzyści, jakie czerpiemy z praktyki udostępniają nam/ożywiają w nas śraddhę.
Mimo że często zakrytą, to jednak zawsze nam dostępną.
Szczegóły organizacyjne Joga Park
Zapraszam!
Brak Komentarzy